Küçük bir Bichon Frise, yalnızca biraz yemek ve sıcak bir yer ararken erişteci tarafından kovuldu. Bacakları neredeyse tutmuyordu, yürümekte zorlanıyordu ve insanların acımasız davranışları onun daha da paniğe kapılmasına neden oldu. Bu çaresizliği görünce yardım etmekten başka bir seçenek kalmadı. Onu sakinleştirip güvenli bir ortama aldığımda gözlerindeki korku hâlâ silinmemişti.

İlk iş olarak ona su ve yiyecek verdim. Saatlerdir aç olduğu her hâlinden belliydi. Fakat asıl sorun açlık değildi; bacaklarındaki ciddi hasar onu adım atamaz hâle getirmişti. Bu nedenle hiç vakit kaybetmeden onu veterinere götürdüm. Doktorlar, bacağındaki yaralanmanın uzun süredir devam ettiğini ve tedavi edilmezse kalıcı hasar bırakabileceğini söyledi.

Tedavisi başladıktan sonra minik köpek hem iyimserlik gösterdi hem de zaman zaman umutsuzluğa düştü. Günler süren tedavi süreci zor geçti, fakat sonunda bacağı toparlamaya başladı. Yeniden yürüyebildiği ilk an, adeta hayata dönüşünün sembolüydü. Taburcu olacağı günü heyecanla beklerken bir yandan da yeni hayatına hazırlanıyordu.

Eve döndüğünde mutluluktan adeta dans ediyordu. Şakalaştığımızda sinirlenen ama karpuzlarla oynarken kahkahalar attıran hâlleri, onun ne kadar neşeli bir karakter olduğunu gösterdi. Artık bacağı tamamen iyileşti ve şimşek gibi koşuyor. Bir zamanlar sokakta tek başına hayatta kalmaya çalışan bu minik can, şimdi sevgiyle büyüyen, güvende bir hayatın tadını çıkarıyor.