Sosyal medyada gördüğünüz o ilk görüntüler hepimizin yüreğini dağladı. Onu bulduğumuzda bedeni yorgun, ruhu kırgındı. Açlık sadece midesini değil, yaşama sevincini de kemirmişti. Derisi hastalıktan sertleşmiş, kemikleri sayılır hale gelmişti. Çoğu kişi “artık çok geç” diyebilirdi ama biz onun gözlerindeki o cılız ışığı gördük.

Ona sadece mama ve ilaç vermedik; ona bir isim, bir yuva ve en önemlisi sevgi verdik. İlk günlerdeki korkusu, yerini güvene bıraktı. Yaraları kapandı, tüyleri yeniden çıkmaya başladı. Ama en büyük değişim gözlerinde oldu.