Bir ay içersinde geçimsizlik vs gibi bahaneler bulmalıydım. Hasta olduğum amacıyla boşanmak mecburiyetinde kalmak çok ağırıma gidiyordu.
28 senelik eşim, bana hiç beklemediğim ağır bir vuruş vurup gitti.
Birinci katta oturuyorduk. Apartmanın ufak bahçesine bakarken, yaşadıklarımın bir kâbus olmasını diliyor, sessiz gözyaşlarımı akıtırken, deva ve dayanma kuvveti versin diye Tanrı’a yalvarıyordum.
O an Tanrı’ın izniyle iyileşip normal yaşamıma dönebileceğime dair içime müthiş bir inanç doldu. Apartmanın ufak bahçesi, tohumlar, çiçek ve sebzeler benim hayata sevincim olacaktı. Öyle de oldu.
Bu arada eşim giderken komşulara, yazlıktaki evi tadilat amacıyla gittiğini söylemiş. Devamını oku
