Hastaneye vardığında nefes nefeseydi. Danışmaya gidip eşinin odasını sordu. Odayı öğrendikten sonra merdivenleri nasıl çıktığını hatırlamıyordu. Kapıya ulaştığında doktorları gördü. Kendini tanıtıp eşini görmek istedi. Doktorlardan biri başını eğerek üzücü haberi verdi:
“Başınız sağ olsun, eşinizi kurtaramadık.”

Adam bir süre dona kaldı. Aldatılmışlık acısıyla mı yoksa sevdiği kadını kaybetmenin ağırlığıyla mı bilinmez, eşinin yüzüne son kez bakmaya bile cesaret edemedi. Cenaze işlemlerini tamamen eşinin ailesine bıraktı.

Aradan 10 gün geçti. Adam, iyice yıpranmış ve çökmüştü. Evde yalnız başına, duvarda asılı duran o sevgililer günü kartına bakarak saatler geçiriyordu. Devamını oku